Stadsklassen (dag 5)

Ge moogt naar huis gaan...
Vaarwel, goodbye...
Ga maar naar huis...
't Is hier gedaan...

Ja hoor... de eerste oogjes gingen open maar met nog meer moeite dan de dag ervoor. Maar we moesten en zouden tijdig klaar zijn met alles om op tijd op de Vivaldi te kunnen stappen.

Brooddoosjes werden alweer gevuld, rugzakjes gemaakt, boterkoekjes en verse fruitsla opgegeten,...
Daarna was het inpaktijd. De vlinders en de vulkanen hadden op donderdag al het grootste deel van hun bagage klaargemaakt waardoor het iets vlotter liep op deze laatste ochtend.
De zware gewichten werden bovengehaald om alle koffers terug dicht te krijgen maar... 't is gelukt.
Rond 9u30 stond de camionette en de pick-up met aanhangwagen al klaar op de binnenplaats om onze bagage in te laden. Op dat moment was het nog kwestie van een paar foto's trekken van onze slaapkamers (want daar hadden we nog geen tijd voor vrijgemaakt), bagage naar beneden sleuren, vegen en bankjes opruimen,...
De tijd was snel voorbij.
Om 10u30 gingen we met de hele groep naar het kanaal waar de 'Vivaldi' van Rivertours ons lag op te wachten.
De kapitein deed zijn uitleg en was wel een beetje bezorgt of alles wel vlot zou verlopen maar... met de nodige afspraken konden we vrij snel vertrekken.
Op sommige plaatsen was er gigantisch veel ijs. Dit kon je ook goed tegen de boot horen maar eigenlijk was iedereen er vrij gerust in. De boot ging via Tours & Taxis voorbij het domein van Laken,... om uiteindelijk aan de eerste sluis aan te komen. De sluis van Zemst waar we op 9 minuten tijd 9 meter zouden zakken. Een hele belevenis! Voor sommige volwassenen hadden de sluizen nog geheimen maar nu is jong en oud mee met de werking van zo'n sluis.
De tijd ging verbazend snel vooruit. De kinderen konden op de boot spelletjes spelen, tekenen (met dank aan Bernd voor zijn overdosis aan kleurplaten), filmpje kijken en ... even onder begeleiding op het dek een frisse neus halen.
Het dek was trouwens super want het zonnetje zorgde ervoor dat je eigenlijk vrij lang kon blijven zitten als je niet voor de boot uit wou kijken natuurlijk.
Uiteindelijk was het tijd om de zeesluis van Wintam te nemen. Dit was ook alweer een belevenis. Deze keer moesten we niet zo diep zakken en deden we er toch wel langer over maar... het bleef groot en klein verbazen.
Na de zeesluis was het dan een beetje verder tijd om de Schelde op te varen.
Eenmaal aan de brug van Temse konden de kids de kriebels niet langer inhouden en begonnen ze luidkeels te zingen.
'Flavie' en 'Ik zing een vrolijk lied' bracht ons steeds dichter bij de kaai.
En ja hoor... daar stonden onze mama's, papa's, oma's en opa's ons op te wachten. Met vlagjes en een hapje en een drankje... een beetje om de tranen van in je ogen te krijgen na zo'n vermoeiende week.
't Is goed geweest.
't Is fijn geweest.
Dank je wel aan iedereen die deze stadsklassen tot een succes hebben gemaakt.
De kinderen voor het enthousiasme en luisterende oortjes.
Mama's en papa's voor het vertrouwen.
De bagagedragers en vervoerders voor hun kracht en hun grote vervoerstoestanden.
Begeleiders voor de hulp.
Koks voor de heerlijke maaltijden.
Voor het ontvangstcomitée op de kaai.
Brussel voor zijn gigantische aanbod.